5 popularnych bylin w kolorze czerwonym

Kwitnące byliny to najpiękniejsze rośliny słonecznego lata. Wnoszą do ogrodu oszałamiające kolory i zapachy, w dodatku powtarzają to przez wiele kolejnych sezonów. Warto mieć za oknem przynajmniej jedną rabatę obsadzoną bylinami. Nie wymagają one dużo pracy, a za odrobinę uwagi odwdzięczą się masą urzekających kwiatów. Bardzo efektowny może być wybór roślin w jednej tonacji barwnej – na przykład w odcieniach czerwieni. Taka grupa będzie mocnym akcentem kolorystycznym ogrodu, posadzona na tle krzewów czy wysokich traw.

Karminowe grona łubinu

Wspaniale rozwiną się zarówno w pełnym słońcu, jak i w lekkim cieniu. Wyprostowane pędy rośliny tworzą zwartą kępę sięgającą metra, a drobne kwiaty układają się w niezwykle atrakcyjne, gęste kiście o nasyconym, karminowym kolorze. Łubin czerwony to roślina idealna do uprawy na rabatach i przydomowych trawnikach. Rozwija kwiaty już w końcu maja, gdy z ogrodu znikają tulipany i inne wiosenne byliny. A kwitnie do lipca. Lubi ziemie lekkie, przepuszczalne, więc gleby gorszej klasy nie przeszkodzą dobrze się rozwijać czerwonym gronom łubinu.

Lśniące płatki czerwonych malw

Są sielskie i przypisane do polskich krajobrazów, bo choć przywędrowały do nas z Azji, to od niepamiętnych czasów sadzono je przy dworach szlacheckich i wiejskich zagrodach. I nic dziwnego. Malwy to rośliny niezwykle efektowne, o długich, strzelistych, nawet trzymetrowych pędach, które w lipcu okrywają wspaniałe kwiaty – pojedyncze lub pełne, w różnych odcieniach karminu, purpury i reszty kolorów tęczy. Utrzymują się aż do września. Szkoda, że trudno to wspaniałe kwitnienie powtórzyć. Bo choć malwa jest rośliną wieloletnią, to jednak najpiękniej kwitnie w drugim roku po posadzeniu. Dlatego co dwa, trzy lata, warto ją odnawiać.

Bordowe pompony jeżówki 

Wspaniale ozdobią bylinowe rabaty. Misterne kwiatostany jeżówki purpurowej składają się z wąskich płatków, najczęściej różowych lub purpurowych, wyrastających z wypukłego, kolczastego koszyczka. Pojawiają się na końcu mocnych łodyg, które doskonale utrzymują duże pojedyncze kwiatostany. Możemy wybierać spośród wielu odmian o różnych kolorach, wielkościach i pokroju. Jeżówki pięknie wyglądają posadzone w grupach na rabacie, ale także w pojemnikach. Lubią ciepło i słońce, a kwitną bardzo długo – od czerwca do września.

Koronkowe pióropusze tawułki

Mają różne odcienie – od bieli i różu po fuksję, karmin, bordo i lawendę. Lekkie i puszyste kwiatostany tawułki, osadzone na wierzchołkach prostych pędów, rozwijają się od połowy czerwca i trzymają sztywno na wysokich łodygach aż do września. Liście tawułki też są piękne – ażurowe i pierzaste, podobne do paproci. Rośliny te wymagają trochę większej uwagi. Lubią wilgotne i cieniste zakątki ogrodu lub miejsca pod drzewami, a jeśli gleba jest sucha, w okresie wzrostu i kwitnienia trzeba je obficie podlewać. Są wrażliwe na wiosenne przymrozki, więc na zimę warto je przykryć liśćmi lub torfem.

Ogniste płomyki floksów

Dobrze je pamiętamy z babcinych ogródków. Floksy wiechowate (zwane także płomykami) przez całe lata zdobiły grządki polskich ogródków, by w końcu oddać pola rzekomo szlachetniejszym konkurentkom, liliom czy różom. Ale teraz wracają – wraz z modą na naturalne ogrody, wtopione w otoczenie i obsadzone roślinami uprawianymi od lat. Świetnie rosną w miejscach słonecznych lub w lekkim półcieniu, w żyznej, przepuszczalnej ziemi. A kwitną pięknie – pachnące, pięciopłatkowe kwiaty zebrane na szczytach pędów w piramidalne wiechy rozwijają się od lipca aż do października. Sadźmy bezpretensjonalne płomyki – nie w towarzystwie sztywnych róż, ale na bylinowej rabacie, obok traw i nawłoci, jeżówek i łubinów, tawułek i malw. Wtedy naprawdę zachwycą.